W tę deszczową majówkę, kiedy część zajęć i zabaw odbywa się w domu, sam nasuwa się temat czytania i... grania. Zdaję sobie sprawę, że w wielu domach będzie królował telewizor - w takich czasach żyjemy. Ale jeśli znajdziemy w sobie chęć i czas na wspólne poczytanie lub narysowanie bajki-wymyślajki z dzieckiem, albo nawet znajdziemy jakąś interaktywną w internecie, uruchomimy wyobraźnię i... nie tylko nuda zniknie, ale i my, i nasze dzieci podziałamy twórczo.
Pobudzanie wyobraźni jest nie tylko ciekawe, ale wpływa na nasze codzienne umiejętności, powoduje, że lepiej radzimy sobie z wyzwaniami, jesteśmy bardziej niezależni i rozwijamy zdolność znajdowania rozwiązań w problematycznych sytuacjach.
A przede wszystkim wierzymy, że damy radę przekraczać kolejne granice naszych ograniczeń.
Wyobraźnia, poznawanie różnych fabuł, przygód opisanych w książkach pokazuje, jak bardzo różnorodne może być życie, jak indywidualne są marzenia i pragnienia oraz zwiększa ciekawość świata, chęć poznawania go oraz poszukiwania swojego w nim miejsca.
Ogromną wartością jest również poznawanie swoich własnych uczuć i emocji oraz empatia, którą czujemy w stosunku do bohaterów a później po prostu innych ludzi. Żyjemy przecież w społeczeństwach. Jakich? No cóż, takich jakie tworzą ludzie, czyli również my.
Jeśli pozwolimy naszym dzieciom na swobodne wypowiedzi, sprowokujemy do zastanowienia się nad tym co czują, co mówią, mamy większe szanse na wychowanie człowieka o ugruntowanym poczuciu własnej wartości, a jednocześnie szanującego innych ludzi, ich odrębność.
Każda historia czegoś uczy, nie tylko dzieci nas również. A czas spędzony wspólnie, bliskość i więź, które pogłębiamy są nie do przecenienia. I sprawiają radość, takie obrazy zostają w nas głęboko, a przywołanie ich w trudniejszych chwilach sprawia, że wraca spokój i poczucie harmonii.
Czytajmy więc i opowiadajmy, rysujmy razem, co tylko sobie wymyślimy :)
.jpg)
